Bukowa Góra

Czwartek, 11 lipca 2013 · dodano: 11.07.2013 | Komentarze 2

Dzisiaj szybki trening na Bukowej, dojazd pod silny wiatr, gdzie pozbyłem się części sił przed wjazdem w teren. Na bukową wjeżdżam standardowo drogą polną pod górę i skręcam w lewo w las, a po jakiś 400m robię sobie sztywny podjazd pod górę i zawracam i zjeżdżam nim w dół i na końcu w lewo w drogę leśną i dalej w dół. Po chwili skręcam w prawo i do szlabanu i dalej szutrówką w górę, gdzie na szczycie zakręcam w lewo i kawałek w dół i ostro w prawo i dalej lasem po liściach i patykach. Po chwili nawrót w lewo i ostro pod górę, a następnie lekkim długim zjazdem dojeżdżam do kolejnego zakrętu w prawo i pnę się w górę. Kolejny zakręt w prawo i po liściach i patykach dojeżdżam do kolejnego nawrotu w lewo i po kilkuset metrach zakręt w lewo i w górę do wieży obserwacyjnej, za którą rozpędzam się do 40km/h na szybkim zjeździe i dojeżdżam do szutrówki. Szutrówką dojeżdżam do szlabanu i pnę się w górę do singielka w lesie, zakręt w lewo i jestem na szybkim zjeździe i na końcu w prawo do sekcji ostrych zakrętów i cały czas pod górą, gdzie na końcu wyjeżdżam na górną część szutrówki, którą pokonywałem na samym początku treningu. Zjeżdżam tym razem do samego końca i w lewo w drogę szutrową, gdzie po jakiś 350m ostry zakręt w lewo i pnę się do góry na bardzo sztywny podjazd po luźnych kamieniach. Po pokonaniu z młunka podjazdu zjeżdżam znowu do szutrówki, w którą niedawno wjeżdżałem i w prawo w dół. Po chwili skręcam w prawo w kolejną dróżkę w lesie i wjeżdżam do góry, po czym czeka mnie zjazd znany z trasy Skandii, gdzie po opadach utworzyły się duże i niebezpieczne leje na szybkim zjeździe i pokonuję je powoli, bo dzisiejsze opady wypłukały kolejne dziury. Na dole zakręt w lewo w szutrówkę i dalej w dół do kolejnej szutrówki, którą wjeżdżałem na pętlę i w dół do asfaltu. Na zjeździe dzwoni do mnie moje Kochane Słoneczko, które właśnie wyszło za chmurek i pięknie mi oświetliło drogę w lesie. Moje Słoneczko dojechało właśnie do domku po wycieczce rowerowej i udaje się na upragniony prysznic. Kończąc rozmowę z moim Słoneczkiem zapomniałem dodać, że ja też udaję się pod prysznic i przez około 4km myję sobie nóżki, rączki i buzię w deszczyku z chmurki jaka sobie nadeszła znikąd :P Słoneczko moje nadal świeci, więc jazda przypomina zimną kąpiel w naszym polskim morzu w promieniach słońca :D
I tak powoli przestaje padać, a ja mknę sobie już z wiaterkiem przed siebie mijając kolejnych rolkowców i rowerzystów, aż do samiutkiego domu.

I to tyle z dzisiejszego treningu.
Bez odbioru.